Kıbrıs’ta Barış Olur mu? |
 |
Prof. Dr. Ata ATUN |
|
Rumlar ve Yunanlar “Kıbrıs Türkleri dünya ile iletişim kurmasınlar ve hayatta kalmak için kendilerine mahkum olsunlar” düşüncesi ile olmadık insanlık dışı girişim ve çalışmalar yapıyorlar.
Çok ilginçtir, utanmadan arlanmadan yaptıkları insanlık dışı uygulama ve girişimlerin, insan haklarına uygun olduğunu iddia edip, mükemmel bir manipülasyonla Kıbrıs Türklerini ve Türkiye’yi, “engel yaratmakla” suçluyorlar.
15 Kasım 1967 günü Kıbrıs adasında uluslararası kurallara ve yasalara aykırı olarak konuşlandırılmış 20 bin kişilik Yunan Tümeninden aldıkları destekle saldırdıkları Geçitkale ve Boğaziçi köylerinde esir aldıkları mücahitlerimizin üzerlerine mazot döküp şehit etmeleri üzerine Türkiye’nin protesto etmesini ve ağır bir nota vermesi sonrasında “Türkiye iç işlerimize karışıyor” yaygarasını koparmaları unutulur gibi değil.
Hatırlayınız; Bu saldırıdan sonra Kıbrıs Türkleri ve Rumlar arasında 1968 baharında Beyrut’ta başlayan müzakereler, görüşmeciler Rauf Denktaş ve Glafkos Klerides (1972 yılında) anlaşmaya varmışken, Makarios’un “Türklere değil özerklik, mahalle muhtarlığı bile vermem” sözü ile kopmuş, Kıbrıs Türklerine satışı yasaklanan 38 ürünün yasağı devam ettirilmiş yeni baskılar ve ekonomik ambargo uygulanmaya başlamıştı.
Kıbrıs Türkleri Mutlu Barış Harekatı ile özgürlüklerine ve bağımsızlıklarına kavuştuktan sonra 1977 yılının Şubat ayında Kıbrıs Türkleri ve Rumlar arasında tekrar görüşmeler başlamış, Denktaş ve Makarios 1. Zirve Görüşmesi sonrasında 4 maddelik bir anlaşma sağlanmış ve Federal bir Cumhuriyetin kurulması yolunda ilk adım atılmıştı.
1968 yılında günümüze 55 yıl, 1997 yılından günümüze 47 yıl geçmiş olmasına rağmen Rumların adanın tamamına hakim olma hırsı ve Türklerle ortak bir devlet kurmak istememeleri nedeni ile müzakereler hep sonuçsuz kaldı, Kıbrıs sorunu kronikleşti.
Geçmişte yaptıklarını, sudan bahanelerle Kıbrıs müzakerelerini yarım asırdan fazladır sür(ün)dürdüklerini unutan Rumlar, Kıbrıs Türk tarafının BM Genel Sekreteri’nin Kıbrıs Temsilcisi olarak Avustralyalı Julie Bishop’u atama önerisini “Ortak Refah ülkesi” üyesi olduğu için reddetmesini bir türlü kabul edemiyorlar. Rumlara göre Kıbrıs Türklerinin taraf olarak, kendilerinin kabul ettiği bir kişiyi kabul etmeme gibi bir hakları yok ve bu nedenle de bir yıldır sonuç alınamayan Kıbrıs Müzakerelerinin tekrardan başlaması çabaları daha da gecikeceğini öne sürüyorlar.
Kendilerinin anlaşmayı 55 yıl geciktirmeleri ve her fırsatta çözümü sabote etmeleri normalmiş gibi her fırsatta Kıbrıs Türklerini suçlamayı sürdürüyor, Kıbrıs Türkleri yalnız kalsın, hiçbir ülkeyle de iletişimleri olmasın diye de Hristiyan dünyasını kendi çıkarları doğrultusunda kullanmayı marifet ve hak sayıyorlar.
Ki, bir asra yakındır bizi dünyadan izole etmek için ellerinden geleni arkalarına koymayan Rumlar, 3 Kasım’da Astana’da gerçekleştirilen Türk Devletleri Teşkilatı toplantısına KKTC Cumhurbaşkanının davet edilmemesi için araya ABD’yi ve AB’yi koymaktan çekinmediler. Sonra da bekliyorlar Kıbrıs Türkleri neredeyse yarım asırdır kendilerine hayat hakkı tanımamak için elden geleni yapan, izolasyon koydurmaktan çekinmeyen Rumlarla ortak bir devlet kursun ve Rumların yönetiminde azınlık haklarına sahip olmayı kabul etsin!
Ben şu kadarını söyleyeyim; Kıbrıs Türkleri hiçbir zaman ve koşulda ne Rumlarla ortak bir devlet kurar, ne de Rumların egemen oldukları bir devlet yapısı içinde azınlık olmayı kabul eder.
Kıbrıs adasına barış şimdi olduğu gibi yan yana iki devlet ile, Kıbrıs sorununa çözüm de ancak “Uluslararası tanınmış iki komşu devlet dünyaca kabul edilince” gelir…
Prof. Dr. (İnş. Müh.), Doç. Dr. (UA. İliş.) Ata ATUN
Dekan, Kıbrıs İlim Üniversitesi
KKTC Cumhurbaşkanı Politik Danışmanı
