KKTC’de Makyavelli Hükümeti |
 |
Prof. Dr. Ata ATUN |
|
Ne biçim bir hükümet sistemi bu “Makyavelli”. Yeni mi çıktı da biz duymadık, kitaplarda yazıyor da biz mi okumadık dediğinizi duyar gibi oluyorum.
Nicolo Makiavelli, 1469-1527 yıllarında İtalya’da yaşamış olan Floaransa’lı asil bir ailesinin 2.ci çocuğu. 1505 yılında kaleme aldığı, 1515 yılında da basılan (Yöneticinin Oğlu) “Prens” adlı kitabı hala daha güncelliğini korumakta. Bu ünlü kitabın çok kısa bir özeti, 5 kelimelik bir cümle ile tanımlanabilir; “Hedefe giden her yol mübahtır[1]”.
Yani siz bir hükümet mi kurmak istiyorsunuz, Milletvekili ayartmak da, para teklif etmek de, gerekirse ve yasalar izin veriyorsa yılların baryası AKEL ile bu hükümeti kurmak da mübahtır.
Yeter ki hedef hükümet kurmak olsun. Ama doğru, ama yanlış, ama halk desteği var, ama halk desteği yok, hiç önemli değil. Önemli olan hedefe varmaktır.
Varlığını hissettiğimiz ama yönünü kestiremediğimiz ve nereden geleceğini daha algılayamadığımız bir tehdit var havada. Sanırım, acılı yıllar sonrası 1974 Barış Harekatı ile kavuştuğumuz özgürlüğümüzün, yaşamakta olduğumuz güvenli ve onurlu yaşamımızın ve kendi topraklarımız üzerinde sürdürdüğümüz egemenliğimizin üzerinde kara bulutlar dolaşmaktadır.
Bir taraftan artık komşu demeye dilimin varmadığı, elinde olsa soluduğumuz havayı bile bizden esirgemeye kararlı olan yanı başımızdaki Rum’un uyguladığı izolasyonlar ve ambargolar acımasızca sürerken, diğer taraftan, nüfusu yaklaşık 1 milyon olan Avustralya’nın kuzeyinde yer alan Hıristiyan Doğu Timor’un, nüfusu 223 milyon olan Müslüman Endonezya’dan tek taraflı ayrılmasına onay veren ve gün sektirmeden devlet olarak tanıyan BM ve AB’nin baskıları üzerimize tufan gibi gelirken, boş iç çekişmeler ve ucuz politikaların bizi hiçbir yere götürmeyeceği gün gibi aşikar.
İç politikamızda son 10 gündür gelişen olaylar hiçte iç açıcı değil.
Bir taraftan CTP’ye bakıyorum, diğer taraftan ÖRP’ye bakıyorum, ikisini yan yana koyup oluşacak CTP + ÖRP Koalisyon Hükümetine bakıyorum, bu hükümet CTP + AKP hükümeti mi yoksa CTP + ÖRP hükümeti mi bir türlü karar veremedim.
CTP 25 Milletvekili ile koalisyon hükümetinde büyük ortak, ÖRP’de 3 Milletvekili ile küçük ortak gibi gözükse de gerçekte küçük ortak olan CTP bu yeni hükümette.
CTP’nin büyük ortağı ise AKP.
AKP’den ÖRP kanalı ile gelecek hiçbir isteğe veya talimata, CTP’nin artık “Hayır” demek gibi bir lüksü olamayacak. Aslında biraz kibar bir deyim kullandım “Lüksü yok” derken. Gerçekte gelen talimatı beğense de beğenmese de, CTP’nin 36 yıllık ilkelerine uysa da uymasa da, Kıbrıs Türkü için uygun olsa da olmasa da illaki “Evet” deyip baş eğmek zorunda artık. Bir kere yakayı hem ÖRP’ye hem de AKP’ye kaptırdı. Bundan kurtuluşu yok.
ÖRP ise daha işin başında kuruluş sıkıntılarını atlatamamış. Listeye bakınca 15 kişiyi bile çok zor buldukları gün gibi aşikar. Şampiyonluğa oynayan takımların ekibinde ünlü ve deneyimli sporcular bulunması, maç yaparken tribünleri dolduran taraftarları olması gerekirken, ÖRP’de şimdilik her ikisi de yok ve hiç de olamayacağa benziyor.
Arkalarında halk desteği yok, taraftar yok. Daha “Elinize sağlık” diyen de yok. Destek sadece CTP’den ve nedense de CTP kendisini bu işten sorumlu hissediyor. Genelde savunma, suçlu psikozudur ve CTP’de şimdilik bu psikoz içinde.
ÖRP’nin AKP’den aldığı hayat öpücüğü ancak 21 Ekim 2007’ye kadar götürebilecek gibi gözüküyor kendilerini. Türkiye’de artık seçim tamtamları çalmaya başladı. İçteki seçim saldırılarından ve çekişmelerinden AKP’nin başı iyice ağrımaya başladığı gün, KKTC’de de ÖRP’nin sonu başlıyor olacak. Gözüken köy kılavuz istemez.
