RMMO ve TBK |
 |
Prof. Dr. Ata ATUN |
|
Kıbrıs Rum Cumhurbaşkanı Dimitris Hristofyas’ın tüm konuşmaları, açıklamaları, basın bildirileri ve sözcüsünün söyledikleri çok dikkatimi çeker her zaman.
Kendisini daha iyi tanımamı sağlar, ağzından çıkan sözcüklerinin arasına sakladığı gizli kelimeler.
Geleceğe ilişkin bilgiler verir, sinyaller yakar bu özenle cümlelerin içine sokuşturulmuş seçkin kelimeler.
Kesinlikle hiç kaçırmam Hristofyas’ın açıklamalarını. Muhakkak bir mesaj vardır içinde.
1 Ekim günü Rum tarafında yapılan Kıbrıs (Rum) Cumhuriyeti’nin uyduruk kuruluş gününde Hristofyas da konuştu, Venizelos da, Papakostas da.
Belli ki üçü de geçmişi unutmuş. Ha bire yalan atıp hedef şaşırtmaya çalışıyorlar.
En acıklı ve çarpıcı olanı Yunanistan Milli Savunma Bakanı Evangelos Venizelos’un konuşmasıydı. “Kıbrıs Cumhuriyeti’nin sorunu; ki istila ve işgal sorunudur; bizim de sorunumuzdur” sözleri bence kınanması gereken, diplomatik olarak protesto edilmesi gereken bir açıklamaydı.
Meslektaşı Garufalyas, 1964 yılının Nisan ayında koskoca bir Tümen Yunan askerini, tepeden tırnağa silahlı olarak ve de tüm zırhlı araç ve ağır silahlarla adaya gizlice gönderen kişidir. Yunan Tümeninin görevi, Nisan ayında Rum Meclisinde kararı alınan ve 1 Haziran 1964’de ilk resmi celbini gerçekleştiren Rum Milli Muhafız Ordusu (RMMO) ile birlikte adadan Türkleri temizlemekti.
Bence Kıbrıs sorunu Hristofyas’ın ve diğer Yunanlı ve Rum siyasilerin sakız gibi her fırsatta söyledikleri “İstila ve işgal sorunu” değil, “adayı Yunanistan’a bağlamak amaçlı darbe yapmak, Kıbrıs cumhuriyetini yıkmak ve Kıbrıs Helen Cumhuriyeti’ni kurmak sorunudur”.
Kıbrıs Rum Savunma Bakanı Kostas Papakostas’ın, “işgal ordusu” ve “hasım” diye nitelediği Türk askerinin adada var olduğu sürece, RMMO’nun “düşmanca faaliyetleri” göğüsleyebilecek bir ordu olabilmesi için sürekli silahlanacağını ve gelişeceğini söylemesi ise hedef şaşırtıcı, yalanın tam katmerlisi ve de üstelik son derece yanıltıcı bir açıklama.
RMMO, BM’nin 4 Mart 1964 tarihli ve 186 sayılı kararından sonra kendisini adanın tanınan devleti olarak kabul eden Makarios’un, Türkleri 1960 Kıbrıs Cumhuriyeti’nden silah zoru ile attıktan sonra Kıbrıslı Türklerin yer almadığı temsilciler Meclisinde Nisan 1964 tarihinde yasalara aykırı olarak geçirdiği RMMO’nun kuruluş yasası ile kurulmuştur. 1 Haziran 1964 tarihinde de ilk celb RMMO kışlalarına ayak basmıştır.
RMMO’nun resmi kuruluş açıklaması “Kıbrıs Cumhuriyetine isyan eden Kıbrıslı Türklerin saldırılarına karşı Rum halkını korumak”tır.
Resmi olmayan ve gerçek kuruluş amacı ise “Kıbrıs adasını Türklerden arındırmak ve adanın Yunanistan’a bağlanması için her tür mücadeleyi vermek”tir.
1964 Nisan’ından 1974 Temmuz’una kadar düşman olarak Kıbrıslı Türkleri hedef alan ve silahlı hasmı veya muhatabı da T.M.T.mizin Mücahitleri olan RMMO, Mutlu Barış Harekatının bitiminden sonra aniden strateji ve hedef değiştirdi ve Kıbrıslı Türkler RMMO’nun dostları, düşmanı ise Türk Barış Kuvvetleri (TBK) oldu. Utanmasalar Güvenlik Kuvvetlerimizi de (KTGK) “dost Kuvvetler” ilan edecekler.
Belli ki politik ve siyasi hedef şaşırtmaya çalışıyorlar. Türk Barış Kuvvetlerinin hangi gerekçe ile adada bulunduğunu biliyorlar ama bilmemezlikten geliyorlar.
Rum Milli Muhafız Ordusu’nun adadaki resmi muhatabı, 1976 öncesi adı Mücahit Teşkilatımız olan Kıbrıs Türk Güvenlik Kuvvetleri’dir (KTGK).
Hiçbir zaman ve koşulda Türk Barış Kuvvetleri (TBK), RMMO’nun muhatabı değildir ve olmamıştır da.
TBK’nın adadaki varlığı 1960 Kıbrıs Cumhuriyeti Anayasası, EK I, Madde IV’e göre “1960 Anayasası ile ihdas edilen nizamı tekrar kurmak münhasır maksadı” iledir. Muhatabı ise sadece adanın diğer 2 garantör devleti olan İngiltere’nin ve Yunanistan’ın resmi orduları olabilir.
RMMO’nun adadaki varlığı ise 1960 Kıbrıs Cumhuriyeti Anayasası’nın Kısım VIII, madde 129, 130 ve 131’ne aykırıdır. Muhatabı da, aynı koşullarda hayata geçmiş olan “Kıbrıs Türk Güvenlik Kuvvetleri”dir. RMMO ne kadar yasal veya meşru ise “Kıbrıs Türk Güvenlik Kuvvetleri”de o denli yasal ve meşrudur. RMMO’nun muhatabı da TBK değil KTGK’dir.
Rumların BM Barış Gücünün adadan gitmesini istememelerinin en büyük nedeni de, BM Barış Gücü adadan ayrıldıktan sonra siyasi olarak muhataplarının KKTC hükümeti, askeri olarak da muhataplarının “Kıbrıs Türk Güvenlik Kuvvetleri” olacağındandır.
