Tayvan Modeli bana çok sempatik geliyor |
 |
Prof. Dr. Ata ATUN |
|
Olaylar o denli hızlı gelişiyor ki, her gün bir evvelkinden daha değişik ve kendi kendime her gün, acaba Kıbrıs konusu bu gün nereye doğru gidiyor diye soruyorum.
Pazar günü Atina’nın en gözde kilisesinde yapılan EOKA’nın kuruluş yıldönümü ayini ve kutlamalarında, Rum Cumhurbaşkanlığı Müsteşarı Başardis’in söylediği sözleri ben hala daha hazmedemedim.
Bu yanda Kıbrıs’lı Türkler %65 gibi yüksek bir oranda, adaya barış ve Kıbrıs sorununa çözüm gelsin diye Annan Planına “Evet” derken, o yanda Papadopulos’dan izin almadan tuvalete bile gidemeyen Başardis, Atina’daki ayinde “Taksime veya federasyona yol açacak anlaşmalara asla evet demeyeceğiz” diyor. Rum hükümetinin üst kademesinde bulunan herkesin aklındaki bu ama bir türlü dile getiremiyorlar. Hele şimdi, dünya kamu oyunda “adada barış ve çözüm istemeyenler” olarak damgalandıklarından dolayı hiç söyleyemiyorlar. Bunların açıkça söyleyemediklerini Başardis Atina’da gaza geldi ve aniden söyleyiverdi.
Papadopulos zaten çözüm istemiyor. İstediği, adanın tümüne sahip olan ve içinde de Türklerin “azınlık” statüsünde bir cemaat olduğu yeni bir Rum devleti. Bu nedenle Türklerin yaşamını kolaylaştıracak her girişime karşı çıkıyor ve Direk Ticaret tüzüğü gibi yaklaşımları sabote etmek için her yolu deniyor. Zaten kim ne derse desin, AB, Rumların engellemelerinden bıkıp usandığı için “Direk Ticaret Tüzüğü” nden vaz geçti ve rafa kaldırdı. Ne şimdi ne de Cumhurbaşkanlığı seçimlerinden sonra Direk Ticaret tüzüğü hayata geçmeyecek.
Dış İşleri Bakanı Yakovu, kendini Türkiye’ye kafa tutacak denli yukarılarda görüyor. Papadopulos’un engel çıkaramadıklarına o bir şekilde engel yaratıyor.
Sokaktaki Rum, havadan sudan konuşmalarda Türkleri kardeşten de öte gördüğünü söylerken, iş ortak bir devlet kurmaya geldiğinde Türkleri azınlık ve sefil bir toplum olarak gördüklerini söylüyor ve hükümette yer almaya hakları olmadığını açıkça dile getiriyor.
Bu adadaki “ortak devlet” kavramı her iki kesimde farklı yorumlanıyor ve arzulanıyor.
Biz eşit ortaklık, 1.ci sınıf vatandaşlık, Türkiye’nin güvencesi veya garantörlüğü ve Türk askerinin adadaki varlığının devamını isterken, Rumlar kısaca bizim Yunanistan Trakyasında yaşayan ve adına “Müslüman azınlık” dedikleri Türklerin haklarına sahip olmamızı istiyorlar ve bunun bile fazla olduğu düşüncesindeler.
Şimdi gelin hep beraber kısaca Tayvan ne durumda ve nereden doğdu ona bakalım.
Tayvan veya diğer adı ile “Milliyetçi Çin” 2.ci dünya savaşından sonra Çin’de komünist idarenin başa gelmesi ile Çin’den ayrılan Milliyetçi Çinliler tarafından kuruldu ve tüm dünya tarafından tanındı. Uzun yıllar birkaç milyar nüfusu olan “Çin Halk Cumhuriyeti” aynen KKTC gibi yok sayıldı ve tanınmadı. Ekonomik izolasyonları aynen bizim gibi yaşadı ama yılmadı. Nükleer silahlarını geliştirince ve Rusya’dan sonra dünya üzerindeki 3.cü güç haline gelince ister istemez BM’ye kabul edildi. Çin BM’ye girerken Tayvan’ın tanınmamasını şart koştu ve bu nedenle de, o güne kadar BM tarafından Tayvan, tanınmaktan çıkarıldı ve yerine Çin tanındı.
Fakat anavatanı gibi inatçı olan Tayvan tüm bu olumsuzluklara rağmen çalışkanlığı ve yarattığı ekonomik mucize ve bunun sonucunda gelişen ticareti sayesinde “Direk Ticarete” açık limanları bulunan, Havaalanlarına Çin dahil her tür uçağın inip kalktığı, dünya bankasından ve IMF’den kredi alabilen (Tanınmayan) bir ülke konumuna geldi.
Peki eğer Rumlar bizi yutmak için yıllarca oylayacak ise, Kıbrıs’a bir türlü kalıcı barış ve çözüm gelmeyecek ise, niye “Tayvan modeli”ni bizde uygulamayalım veya istemeyelim. Zaten şu anda niçin “Direk Ticaret tüzüğü” için uğraşıyoruz, niçin deniz ve hava limanlarımız açılsın diyoruz. İsteklerimiz gerçekleşirse, zaten “Tayvan”dan ne farkımız olacak.
Bence doğru oturup doğru düşünmeliyiz. Evet, ben Tayvan modelini istiyorum ve çıkış yolumuz da o yönde olmalı…
