Rum liderlerin 1974 yılından sonra Rum halkına verdikleri gerçekten uzak vaatlerin bir şehir efsanesine dönüşmesi, belli ki Anastasiadis’in hem korkulu rüyası olmuş, hem de kendisine kabuslar yaşatmaya başlamış.
Son 40 yıldır, Rum politikacıların Rum halkına acımasızca enjekte ettiği “Tüm Rum göçmenler yerlerine dönecek, Türk askeri geri gidecek, Türkiye’den gelip adaya yerleşenlerin tümü geri gönderilecek” vaatlerini nasıl değiştireceğinin ve Rum halkına doğruları söyleyeceğinin yolunu ve yöntemini bulamayan Anastasiadis, çareyi hayali bir düşman yaratıp masadan kalkmakta buldu.
Anastasiadis’in tavrı belli. Müzakerelere devam etmek istemiyor. Devam ederse, Al-Ver sürecine geçildiği vakit, 40 yıldır Rum halkına verilen vaatleri gerçekleştiremeyeceğini anlamış durumda. “Bütün Rum göçmenler geri dönecek” yalanı ile beyinleri yıkanmış olan Rum halkına, bunun gerçekleşemeyeceğini söylemeye bir türlü cesaret edemiyor Anastasiadis. Üstelik bu sorunun üzerinden gelebileceği bir yöntem de bulabilmiş değil.
Göçmenlerin geri dönüş yalanına ilaveten 40 yıldır söylenen tüm toprakların geri alınacağı yalanı da bir başka korkulu rüyası ve baş ağrısı Anastasiadis’in.
Kendince bu toprak iadesi konusuna bir yöntem bulmuş ve çeşitli vesilelerle anma törenlerinde, açılışlarda veya da sosyal toplantılarda yaptığı konuşmalarda, Türklerden müzakerelerde toprak tavizi olarak talep edeceği yerleri, kısım kısım açıklayarak bu sıkıntıyı aşabileceğini hesaplamış.
1974 Darbecileri için Eylül sonunda yapılan tören dahil olmak üzere, kendisinin ve Bakanlarının çeşitli vesilelerle yaptığı konuşmalarda dile getirdikleri Türklerden müzakerelerde toprak tavizi olarak talep edeceğini beyan ettiği yerleri KKTC toprakları üzerinde yerlerine koyarak bir harita elde ettim.
(Haritayı internetten “http://www.ataatun.org/?p=4506” adresinden gerçek boyutlarında görüp indirebilir, daha detaylı inceleyebilirsiniz.– Bu harita Rumlar tarafından sunulmuş olmayıp, çeşitli vesilelerle basın önünde yaptıkları açıklamalarda belirttikleri yerler, ‘yap-boz’ parçaları gibi birleştirilerek elde edilmiştir.)
Günümüzde Anastasiadis’in aklında olan ve müzakerelerin Al-Ver sürecine geçmesinden sonra Kıbrıslı Türklerden toprak tavizi olarak isteyeceği yerlerin nereleri olduğu, üç aşağı- beş yukarı benim hazırladığım haritada net olarak görülebilmekte.
Anastasiadis’in hayallerinde 1974 yılında göçmen olduklarını iddia ettiği 160 bin kişinin KKTC’ye geri dönüşü var. 100 bin kişi haritada açık mavi olarak belirttiğim ve Rumlara verilmesini talep ettiği topraklara dönecek, 60 bin kişi de Kıbrıs Türk halkına bırakmayı lütfettikleri açık kırmızı ile renklendirdiğim bölgeye yerleşecek Anastasiadis’e göre. Bu Kıbrıs Türk halkına bırakılacak yerlerdeki Rum mülkleri de 10 yıl içinde Kıbrıslı Rumlara iade edilecek(miş).
Sahillerin de yüzde 60’ını istiyor Anastasiadis. Yani, sahillerin kıta sahanlığı hakkı olması ve Münhasır Ekonomik Bölge ilanı edebilmesi nedeni ile Türkiye ile Kıbrıs adası arasındaki sulara da el koymayı hedeflemiş durumda.
Biz Kıbrıslı Türklere kala kala, ekonomik olarak ayakta durmamızı sağlamaktan çok uzak, küçücük bir bölge kalıyor. Bu teklife “Hayır” denilince de “Türkler barış istemiyor” oluyor maalesef.
Ata ATUN
e-mail: ata.atun@atun.com
http://www.ataatun.org
Facebook: Ata Atun
10 Kasım 2014
T.C. ve KKTC’de Yüksek Öğrenim ile ilgili Resmi kuruluşlar ve Üniversitelerin Etik kurulları, Ata Atun intihal ile ilgili herhangi bir akademik bulguya rastlamamıştır.
Anastasiadis’in Rum Yönetimi Başkanı seçilmesinden sonra çeşitli vesilelerle yaptığı konuşmalarda dile getirdiği Türklerden müzakerelerde toprak tavizi olarak talep edeceğini beyan ettiği yerlerin haritası. Bu harita tamamen Anastasiadis’in değişik zamanlarda yaptığı açıklamaların derlenmesi ile hazırlanmıştır.
Kıbrıslı Rum yöneticiler geçmiş yıllarda, Kıbrıs Rum tarafı ekonomik olarak iflas edip, batağa saplanınca Rum halkına moral enjekte etmek ve ekonomik çöküşü unutturmak için bir hayal yaratmışlardı.
Hayal gerçekten de büyük, çekici, kalp hoplatıcı ve çok da cicili biciliydi.
Adını doğalgaz koydular bu hayalin.
Ve arkasını da getirdiler.
Doğalgazdan zengin olmak ve Kıbrıs Rum tarafının da bölgenin tartışmasız enerji merkezi haline geleceği.
Bir yerine iki tane pembe hayal koydular Kıbrıs Rum halkının önüne.
2013 yılının sonbaharına kadar her şey iyi gitti. Hayal motoru gayet iyi çalıştı.
Ne vakit İsrail’in Münhasır Ekonomik Bölgesindeki Leviathan sahasının ortakları ABD’li Noble ve İsrailli Delek şirketleri Tel Aviv Borsasına Leviathan parselindeki tahmini doğalgaz miktarı ile ilgili gerçekçi rakamlar içeren bir rapor sundu, o vakit Afrodit parseli ile ilgili rakamlar da ortaya çıkmaya başladı.
Açıkçası, Leviathan parselindeki durumla ilgili bilgi vermek zorunda olan Delek şirketi, Afrodit parselinde ortağı olduğu Noble şirketi ile ilgili de bilgi verirken, Afrodit parselindeki durumu da açıklamak zorunda kalmıştı. Delek şirketinin sunduğu rapora göre Afrodit parselinde varlığına rastlanan doğalgaz, dikkate alınacak boyutlarda değildi.
Daha o günlerden Rumların peşinde olduğu doğalgaz ile ilgili takke düşmeye, gerçekler su yüzüne çıkmaya başladı.
4 Ekim 2013 tarihine yayınlanan “Doğalgazla Oyun” başlıklı köşe yazımda konuya değinmiş, Afrodit parselinde varlığı tespit edilen doğalgazın önemli bir miktarda olmadığını aşağıdaki paragraf ile okuyucularıma sunmuştum.
“Rum basını adı Afrodit olan 12. parseldeki doğalgaz miktarını şişirirken, yetkili kurumlar Afrodit parselinde tespit edilen doğalgaz miktarının sıvılaştırma tesisi kurmaya yetmediği görüşünde.
Neredeyse 10 gün evvel tamamlanan ilk teyit sondajında Afrodit parselindeki doğalgazın, Vasiliko’da kurulması planlanan doğalgaz sıvılaştırma terminalinin verimli olabilmesinin “optimum noktası” veya da “emniyet sınırı” olan 5.5 trilyon ayak küpün(tcf) altında olduğu ortaya çıktı. Yapılan hesaplamalar doğalgaz’ın 4 ile 4.5 trilyon ayak küp civarında olduğu şeklinde.”
Sonradan yapılan teyit sondajları ile de varolan miktarın 3.5 trilyon ayak küp yani yaklaşık 100 milyar metre küp civarında olduğu saptandı. Dünya spot doğalgaz piyasasında bin metreküp doğalgazın fiyatı yaklaşık 330 dolar. Mevsimine, arz ve talebe göre bu fiyat inip çıkabilmekte. Ortalama olarak bin metre küp doğalgazın fiyatını 330 dolar olarak alırsak, denizin altında Afrodit parselinde durmakta olan doğalgazın toplam değeri 33 milyar dolar ediyor.
Dönemin Rum Devlet başkanı Tassos Papadopulos’un, Türkiye’yi ABD ile karşı karşıya bırakmak stratejisi ile bölgeye ABD’li bir şirketi getirtebilmek düşüncesi, gerçekte Rumlara çok pahalıya mal oldu. Noble şirketine yaptığı teklif, içerideki bir arkadaşımızın sızdırdığı bilgilere göre ‘yüzde 90 Noble, Yüzde on 10 Kıbrıs Rum Tarafı’nın alacağı şeklinde imzalanmış. Bu anlaşmaya göre Rum tarafına düşen pay, doğalgaz gelirinin tümü de kar olsa, 3.5 milyar dolardan fazla olmayacak.
Yüzde 40-Yüzde 60, İsrail-Delek anlaşmasının benzeri bile olsa Rum tarafına düşen pay 14 milyar doları geçmez. Doğalgaz rezervi 6 yıllık olduğuna göre bu para 6 yıl içinde gelebilir demektir ancak.
Sıvılaştırma tesisinin maliyeti 20 milyar Dolar. Rumların ekonomik çöküntüden kurtulmak için gerek duydukları nakit miktarı ise 43 milyar Avro yani 55 milyar Dolar.
Bulunan doğalgazın hiç bir işe yaramayacağı kesin. Rumların büyük hayallerinden elde edebilecekleri sadece düş kırıklığı olacak.
Ata ATUN
e-mail: ata.atun@atun.com
http://www.ataatun.org
Facebook: Ata Atun
7 Kasım 2014
T.C. ve KKTC’de Yüksek Öğrenim ile ilgili Resmi kuruluşlar ve Üniversitelerin Etik kurulları, Ata Atun intihal ile ilgili herhangi bir akademik bulguya rastlamamıştır.
Rumların ve Yunanlıların sonuncusu olarak addedilebilecek son yılların en büyük stratejik hatası da, Kıbrıs Rum Yönetiminin bir kahraman edası ile ve de intikam almak amacıyla Türkiye-AB müzakereleri sürecinde 6 başlığı dondurması, Fransa’yı da başlık dondurması yönünde teşvik etmesi oldu.
Sonucu tam bir fiyaskoydu bu stratejinin.
Süreç Türkiye’nin aleyhine değil, Rumların aleyhine işledi…
Kıbrıslı Rumlar, Yunanlılarında desteği ile Türkiye-AB müzakereleri sürecinde 6 başlığı dondurmak düşünceleri, Türkiye’yi köşeye sıkıştırmak ve Türkiye’nin “Aman ne olursunuz başlıkları açın, ben de ne isterseniz yapmaya hazırım” diyeceği hesapları üzerine inşa edilmişti ve Türkiye’den, gerek Kıbrıs konusunda gerekse başka konularda büyük tavizler almayı hedefliyorlardı. Sonuçta çok fena yanıldıkları ortaya çıktı.
Aradan geçen 12 yıl içinde başlıkların dondurulmasının, Türkiye’deki yöneticilerin (AK Parti Hükümeti’nin) pek de umurunda olmadığını ortaya çıkardı. Bu süreç içinde Türkiye’deki yöneticiler “AB’ye üye olmak çok önemli değil” düşüncesini benimsediler ve Türk halkının da AB’ye üye olmak isteği ise yüzde yetmişlerden yüzde 20’lere indi.
Başlık dondurma stratejisi çok yanlıştı aslında.
Kıbrıs Rum Yönetimi tam tersine bir davranışla, başlıkların derhal açılmasını ve en kısa zamanda da kapatılarak Türkiye’nin AB’ye girişini hızlandırmak yönünde çaba harcamalıydı, Kıbrıs konusundaki mevcut durumu çözmeyi ve kendi lehine döndürmeyi hedefliyor idiyse…
Eğer başlıklar dondurulmayıp 3-4 yıl içinde Türkiye AB üyesi bir devlet haline gelseydi, aynen diğer üye ülkelerin yaptığı gibi Brüksel’e egemenliğinin yüzde 70 veya 80’nini devretmek zorunda kalacaktı. Türkiye ile Yunanistan arasında 1982 yılından beri yaşanan Ege Sorunu ve 1960 Kıbrıs Cumhuriyeti ile yaşanan toprak ve Münhasır Ekonomik Bölge sorunu, kısa bir süre içinde Avrupa Birliği’nin istediği ve öngördüğü şekil ve biçimde çözülecekti. Türkiye de Brüksel’in gerek Ege, gerekse de Kıbrıs konusunda ön gördüğü çözümlere de itiraz edemeyip uygulamak zorunda kalacaktı. Bundan sonra da Ege’de, Kıbrıs adasında ve münhasır ekonomik bölgede bu gün yaşanan olayların hiç biri yaşanmayacaktı.
24 Nisan 2004 tarihinde yapılan referandumda Kıbrıslı Rumların “OXI” oyu kullanması da bir başka büyük ve tarihi hata oldu. Evet deselerdi, adanın yönetimini Kıbrıslı Türklerle paylaşacaklardı ama bunun karşılığında Türkiye yeni kurula ak devleti ve onun Münhasır Ekonomik Bölgesini tanımak zorunda kalacaktı.
Davutoğlu’nun iki devletli önerisi, Kıbrıs Rum Yönetimine bir ihtardır. “Aklınızı başınıza almazsanız hem adanın üçte birini ebediyen kaybedeceksiniz ve KKTC de tanınan bir devlet olacak, hem ben gene gelip 1958 yılında ilan ettiğim Münhasır Ekonomik Bölgemde araştırma yapacağım” demek istemektedir Davutoğlu. Tabii anlayana.
Davutoğlu’nun bu sözlerini çok ciddiye almak gerekmektedir.
Hiç bir ülke bir diğeri için ne evlatlarını tehlikeye atmak ister, ne de Türkiye gibi bölgenin politik, ekonomik ve askeri bir gücünü karşısına almak… DolayısıylaAnastasiadis’in başından beri yalnız kalacağı ortadaydı. Anastasiadis yardım ve destek için şimdi kapı kapı dolaşacağına, müzakere masasından kalkmadan ve Türkiye ile dalaşa girmeden önce bu ziyaretleri yapıp destek alıp alamayacağının tespitini yapsaydı çok daha iyi olurdu.
Ekonomik sıkıntıları çözmekte başarılı olamayan Kıbrıs Rum Yönetimi lideri Anastasiadis’inönüne konan ekonomik veriler çok kötü. Son 2 yıldır en ufak bir gelişmenin olmadığı Kıbrıs Rum ekonomisinde İpotek yasası ile yeni bir kaos da kapıda bekliyor Anastasiadis’i. Bundan kurtulmak için hayali bir düşman yaratıp dikkatleri oraya çekmeyi şimdilik başardı ama birkaç hafta sonra bu sorun küllü su gibi yerine oturacak olan Rum lider, gene ekonomik sorunlarla baş başa kalacak.
Bir olasılıkla da 2018 seçimlerinde yeterli halk desteğini bulamayacağı için aday bile olamayacak Anastasiadis.
Ata ATUN
e-mail: ata.atun@atun.com
http://www.ataatun.org
Facebook: Ata Atun
5 Kasım 2014
T.C. ve KKTC’de Yüksek Öğrenim ile ilgili Resmi kuruluşlar ve Üniversitelerin Etik kurulları, Ata Atun intihal ile ilgili herhangi bir akademik bulguya rastlamamıştır.
Bu 3 örnekte de görüldüğü gibi, Kıbrıslı Rum yöneticiler “Türkiye’yi yok sayarak” attıkları her adımdan sonra bir şeyler kaybettiler, kazanım elde edecekleri yerde. Hem de geri dönüşü olmayan kayıplar oldu bunlar.
Şimdi aynı hatayı Rum lider NikosAnastasiadis yapıyor. Türkiye’nin tüm uyarılarına rağmen, Türkiye’yi yok sayarak tek yanlı Münhasır Ekonomik Bölge ilan eden Anastasiadis, Türkiye’yi bu sulardan atmaya çalıştı, ABD, İngiltere ve AB’ye güvenerek. Herkesin kendi yanında duracağını sandı ama gene çok yanıldı.
Türkiye’nin I. (1958) ve II. (1960) Deniz Hukuku’na göre ilan ettiği Münhasır Ekonomik Bölgesi III. (1982) Deniz Hukukunu imzalamadığı için halen geçerli. ABD de III. Deniz Hukuku’nu imzalamadığı için Türkiye’yi haksız bulamıyor. Aksi takdirde kendisi de kendi konusunda haksız duruma düşecek.
Uluslararası Deniz Hukukuna göre Kıbrıs Rum tarafı Türkiye ile Münhasır Ekonomik Bölge Anlaşması imzalamadığı müddetçe yaptığı Münhasır Ekonomik Bölge ilanı tek taraflı statüsünde kalacak.
Anastasiadis’in bu yanlış siyasi davranışının sonucunda, ilan ettiği Münhasır Ekonomik Bölgenin tek yanlı olduğu ve Türkiye ile imzalaşmadığı müddetçe geçerli olamayacağı ortaya çıkacak. ABD ve İngiltere konuya taraf olmazken, AB’de kerhen konuya taraf olacak ve Türkiye aynen 1974 Barış Harekatı sonrasında nasıl adanın üçte birini ele geçirdiyse bu defa da 1958 yılında ilan ettiği Münhasır Ekonomik Bölgenin geçerli olduğunu kabul ettirecek. Söz konusu sularda da doğalgaz ve petrol araması meşrulaşacak. Kıbrıs Rum tarafının gözle görülür bir kazancı olmayacak ve söz konusu Münhasır Ekonomik Bölgeyi Türkiye ile paylaşmak zorunda kalacak.
Yakın gelecekte olabilecekler;
Uzun gelecekte gerçekleşecek olan, günümüzde belki de bir hayal gibi gözükmesine rağmen Kıbrıs Rum Yönetimi ve Yunanistan’ın Türkiye ile bir “Federasyon” veya da yeni bir çeşit ortaklık kurmak düşünceleri olacak.
Bu iki ülkenin geçmişteki kısır çekişmeleri bir kenara itip, Türkiye ile bir araya geldiklerinde ekonomik, politik ve askeri büyük bir gücün içinde yer alacaklarının ve bölgedeki düşmanlıkların da sona ereceğinin farkına vardıkları zaman, Federasyon veya da benzeri bir ortak devletleşme yönünde girişimler başlatacakları kesin. Bunun benzerini Mısır devlet başkanı Cemal Abdül Nasır, PanArabizm felsefesi ile 1958 yılında Suriye ile birleşerek “Birleşik Arap Cumhuriyeti”ni kurmayı denemişti….(Devam edecek)
Ata ATUN
e-mail: ata.atun@atun.com
http://www.ataatun.org
Facebook: Ata Atun
3 Kasım 2014
T.C. ve KKTC’de Yüksek Öğrenim ile ilgili Resmi kuruluşlar ve Üniversitelerin Etik kurulları, Ata Atun intihal ile ilgili herhangi bir akademik bulguya rastlamamıştır.
