Bakın bu son iki hafta içinde Erdoğan ve ekibi kimlerle görüştü ve neleri çözdü.
1964 yılında İstanbul’daki Suriye Konsolosluğuna gittiğim vakit gözüm duvardaki haritaya ve Suriye toprakları içinde gösterilen Hatay’a dikilmişti. Saf saf oradaki görevliye haritanın yanlış olduğunu ve Hatay’ın Türkiye hudutları içinde yer aldığını söylemiştim. Tabi hemen ve derhal kapı dışarı edildiğimi söylememe gerek yok.
Bana garip gelen bu konuyu sorup araştırınca, ancak o gün olayın 1938’den beri süregelen tek taraflı bir sorun olduğunu öğrenebilmiştim. Hiç kimse bunu bana söylememişti. Okullarımızdaki ders kitaplarımızda da Türkiye ile Suriye arasında böyle bir sorun olduğuna hiç değinilmemişti.
Başbakan Tayyip Erdoğan, Suriye Devlet Başkanı Beşar Esad’ın daha evvel beraberinde iki Bakan ile Ankara’ya yaptığını ziyaretin karşılığı olarak geçen ay Şam’a bir ziyaret yaptı. Eski tabirle buna iade-i ziyaret deniyor.
Erdoğan yaptığı bu ziyaret sırasında, Türkiye ve Suriye’nin bir buçuk yıldan beri üzerinde çalıştığı serbest ticaret konusunda, Suriye ile “Serbest Ticaret” anlaşması imzaladı. Suriye Devlet Başkanı Beşar Esad ve Başbakan Erdoğan tarafından karşılıklı imzalanan bu anlaşmaya konan ek bir madde ile “iki ülkenin birbirinin sınırlarını tanıdığı” teyit edilmektedir.
Bu anlaşmanın bu ek maddesi ile Suriye, Türkiye’nin Hatay üzerindeki tam egemenliğini de aradan 66 yıl geçtikten sonra resmen kabul etmiş oluyor.
Aynı zamanda Erdoğan, yıllardır Suriye’in korkulu rüyası olan kısıtlı su verilmesi sorununu da kökünden hallederek, hem Suriye’nin geleceğe yönelik endişelerini yok ediyor, hem de Suriye ile uzun vadeli bir dostluk kurmuş oluyor. Türkiye’nin yıllardır güney sınırından kuzeye doğru düşmanca bakan Suriye, artık dostlar safına katılmış oluyor.
İkinci büyük girişim olarak dün Başbakan Tayyip Erdoğan, TOBB ve TİM’in inşa ettirdiği Türk Ticaret Merkezi’nin açılışını yapmak için dört uçak dolusu işadamıyla Rusya’ya gitti.
Ziyaret sırasında, Kıbrıs’ta çözüm için girişim başlatmak isteyen Erdoğan, Putin’den, B.M. Genel Sekreteri Kofi Annan’ın 24 Nisan referandumunun sonuçlarına dair raporunu VETO eden Rusya’nın bu vetosunu kaldırmasını isteyecek. Hedefi, ticari ilişkileri öne çıkarıp, B.M. Güvenlik Konseyi’nin daimi üyesi olan Rusya’nın, düzeye çekebilmek.
İki lider bugün Kremlin’de buluşacak. Erdoğan Rusya ile olan Ticaret hacminin 15 milyar dolara çıkmasını arzulamakta ve bu rakamı da 2007’de 25 ile 30 milyar dolara çıkarabilmeyi hedeflemektedir. Eski önyargılarından kurtulup dostluk ve işbirliğine dayalı ilişkiler geliştirmek fikrinde olan Erdoğan Türkiye’nin AB’ye girmesi konusunda da, AB’ye girmekle Türkiye’nin Rusya ile olan bağlarının asla kopmayacağını üstüne basa basa birkaç kere resmi dilde söyledi.
Haritaya bakın.! Eski düşmanlar birer birer dost oluyor Türkiye ile.
Kasım 2002’den beri Türkiye dış politikasına dramatik değişiklikler var. En çarpıcısı bizim de bir parçası olduğumuz ve her gün yaşadığımız Türkiye’nin KIBRIS Politikası. Artık hiçte eskisi gibi değil…..!
Rum radyosunun haberine göre, Avrupalı Anayasa uzmanları, Kıbrıs sorununun çözümüne yönelik yeni bir plan hazırlamakta imiş.
Annan Planı’na alternatif olarak hazırlanan ve Avrupa Birliği normlarına tamı tamına uygun olan söz konusu bu çözüm formülü, bir ay içinde tamamlanacak ve Atina ile Ankara’ya ilaveten Kıbrıs Rumlarına ve Kıbrıs Türklerine de sunulacak.
Kıbrıs için AB normlarına uygun çözüm planı hazırlayan Anayasa uzmanlarından oluşan bu grubun başında Frankfurt Üniversitesi Siyasal Bilimler Enstitüsü Profesörlerinden Alman Hukukçu Vilder Oberdorfer yer almakta imiş.
Annan Planı’nı eleştiren Alman Anayasa Profesörü, Planın Avrupa normlarına uygunluğu incelenmeden Kıbrıslılara sunulmasını skandal olarak nitelemiş. Bu plana alternatif olarak Kıbrıs için yeni bir Çözüm Planı hazırlayan söz konusu Anayasa uzmanları, adada varılacak çözümün, insan hakları ve demokratik öğeleri temel alması gerektiğini belirtmişler. Devamla “Birleşik Kıbrıs Cumhuriyeti”nin güçlü bir merkezi hükümet ve işleyebilir bir federe yapıda olmasını hedefleyen söz konusu uzmanlar, bunun Annan Planı’nda önerilen sistemden çok daha iyi olduğunu vurgulamışlar. Hazırlanmakta olan çözüm planı tamamlandıktan sonra Avrupa Birliği Parlamentosuna ve komisyonuna başvurularak, Brüksel’in sorunun çözümü konusunda devreye girmesini istenecekmiş.
Buraya kadar her şey kulağa hoş geliyor.
Ama bir sorun var.
Eğer Kıbrıs sorunu AB şemsiyesi altına girerse ve de çözüm Planı, Avrupalı Anayasa uzmanları tarafından AB adına hazırlanırsa, işimiz çok zor demektir. Zaten Papadopulos, daha işin başından beri müzakereleri AB organizasyonu, kontrolü ve denetimi altına çekmeye çalışmaktadır.
Tasos Papadopulos’un, müzakere ile ilgili tavrı açık ve aşağıdaki gibi.
Tasos Papadopulos’un aklında olan yaptırımlar ise şöyle;
Eğer Plan AB tarafından hazırlanırsa ve AB hakemliği altında müzakereler yapılırsa, AB Konseyi temsilcisi Papadopulos tüm bu konuları Konseye taşıyacak ve hem Türkiye’nin ve hem de bizim temsiliyetimizin olmadığı ve söz hakkımızın bulunmadığı AB Konseyinde, AB-Türkiye müzakerelerindeki VETO hakkını öne sürerek müzakerelerin akışını istediği mecraya sokacak.
Bence AB’nin, Kıbrıs Rumları üzerinde siyasi baskı yaparak “Çözümü ben de istiyorum, Annan da istiyor, uluslararası toplumlar da” diyerek, Kıbrıs’ta çözüm çabalarını BM şemsiyesi ve hakemliği altına sokması gerekmektedir.
KKTC Bakanlar Kurulu’nun KKTC limanlarının Güney Kıbrıs’tan Türkiye ve diğer ülkelere ve Türkiye’den Güney Kıbrıs ve diğer ülkelere ticaret için açılması kararı çok olumlu ve yerinde bir karar. Ben bu kararı sonuna kadar destekliyorum ve düşünenleri de kutluyorum.
Limanlarımız zaten artık ISPS kurallarına yani B.M.nin teröre, insan ve uyuşturucu kaçakçılığına önlem olarak alınmasını talep ettiği kurallara uygun hale getirildi. Her koşulda limanlarımız bu gün uluslar arası seferlere hizmet verebilecek güvenlik yapısında.
KKTC Bakanlar Kurulu’nun limanlarla ilgili açıklaması Tasos Papadopulos hükümetini çok hazırlıksız yakaladı. İlk defa Rumları savunmada gördüğümü söylersem yalan söylemiş olmam. Yıllardır biz hep Rumların söylediklerini sadece protesto ettik veya ilgili yerlere mektuplar gönderdik. Bu güne kadar hiçbir zaman inisiyatifi ele geçirememiştik. Bu günkü konumumuz, artık Kıbrıs sorununun çözümünü arzu eden taraf olduğu mesajını verenin KKTC ve Türkiye olduğu ve Rumlarında inisiyatifi elden kaçırmış olduklarıdır. Siyasette güzel bir tanım vardır “Gündemi belirleyen siyasete hakim olur” diye. İşte dün KKTC hükümeti bunu gerçekleştirdi. Siyaseti belirleyen gündemde rol almaya başladı.
Kıbrıs (Rum) Cumhuriyeti Dışişleri Bakanı Yorgo Yakovu KKTC’nin bu kararını, “Yasadışı ve tamamen temelsiz” diye niteleyerek limanların yasal olduğu kararını sadece Rum hükümetinin alabileceğini iddia etti. İlk defa saldırıdan savunmaya geçti. Bu iddia bana pek de inandırıcı gelmedi. Kıbrıs adasının tümü, Zafer Burnu’ndan (Apostolos Andreas Burnu) Baf’a, Girne’den Limasol’a kadar tüm ada toprağı, 1 Mayıs 2004 yılında Kıbrıs adası bir bütün olarak AB’ye alınınca Avrupa Birliği toprağı oldu. Tüm Kıbrıs adası AB sınırları içinde bulunmasına rağmen şimdilik sadece AB kuralları, uygulamaları, yasaları ve normları Kuzeyde yani KKTC’de geçerli değil. O da Şimdilik… Ben artık Mağusa ve Girne limanları ile Ercan ve Geçitkale Havalanlarının yasal olup olmadığına Rumların değil AB’nin karar vermesi gerektiğine inanıyorum. En azından birkaç gün evvelki yazımda belirttiğim gibi AB’den “İmtiyazlı Ortaklık” istiyor ve bekliyorum. Yasal olarak AB toprakları içinde bulunan ve de ISPS kurallarına uygun olan Mağusa ve Girne limanları ile Ercan ve Geçitkale Havalanlarının yasallığını konusunda son sözü AB söylemelidir.
Rum Yönetimi sözcüsü Kipros Hrisostomidis, Yakovunun arkasından, Başbakan Talat’ın açıkladığı limanların ticaret için açılması vesilesi ile Maraş’ın eski sahiplerine verilmesi ve limanın Kıbrıslı Türklerle Rumlar tarafından ortak işletilmesi önerilerinin geçerliliğini koruduğunu tekrar hatırlatmıştır.
Aslında bende Maraş’ın eski sahiplerine ve yasal sahiplerine iade edilmesi taraftarıyım. Vakıflar idaremize ait olan Maraş, İngiliz döneminde, belediyelere tanınan kiralama hakkı ile önce Rumlara uzun vadeli ve düşük kira ile kiralanmış sonra da uzun vadeli kullanımdan dolayı Vakıf malı olmasına rağmen Rumlara koçan edilmiştir. Yaptıkları yasalara uydurmak isteyen İngilizler bu konu ile ilgili yasa çıkarmışlar ve ilaveten de 1960 Kıbrıs Cumhuriyeti Anlaşmaları içine de koyarak yasallaştırmak çabası içine girmişlerdir.
Ama gene İngilizlerin kendi anavatan yasaları ve Uluslar arası yasaların içinde olan “Vakıf Mallarının Satılamayacağı” kuralı tüm yapılanları geçersiz kılmaktadır ve buna göre Maraş hala daha Türk Vakıf malıdır.
Evet, Maraş eski sahiplerine iade edilmelidir…. Ben bu fikri destekliyorum…
Yunanistan in derdi bence AB kozunu kullanarak Kıbrıs ın AB uyesi olmasini saglamaya calisacaklar, Turkiye yi Ege meselesinde Uluslararasi Adalet Divani na gitmeye zorlayacaklar. Annan Plani temelinde maksimum faydayi almaya calisacaklardir O nedenle ohi deme luksleri yok. politikalari bu yonde.
Ama Rumlar her zaman gorusmeye hazir olduklari mesajini vereceklerdir. 1 Mayıs 2004 te bence gercek niyetleri ortaya cikacaktir. O zaman daha acik beyanatlar vereceklerdir. Zaten kendilerini cozume degil 1 Mayis a endekslediler. aciklamalari boyle.
Rum Siyasi partilerin de Annan Planında hoşnut olmadıkları ve de özellikle de Annan’ın koymuş olduğu “Sizin çözüm bulamadığını konularda benim uygun gördüğüm çözümü kabul edeceksiniz” şartına çok bozulmakta olduklarıdır.
Mart sonu Nisan başı Yunanistan’da yapılacak genel seçimler sence Kıbrısta Rumların ve Türklerin yapmayı planladıkları (Annan Planı) görüşmelerini etkileyecekmi.
Yunanistandaki Şahinler geleneksel OHİ’lerini her maddede kullanacaklarmı yoksa tam seçim arifesinde Kıbrıs’ta Elen çıkarlarına karşı olan maddelere itiraz etmeyip “Yeni döneme bizde uyalım” mı diyecekler.
CTP BDH sayin Rauf Denktas i elestiriyorlar ve yillardir sorunu cozemedigini soyluyorlar ama Denktas degil miydi halktan tek basina yuzde 70lerde oy alan. Rumlarin sag partileri degil miydi oylarini Klerides Vasiliou tasos a veren. demek ki halklar bir seyler istiyor ama uyusmayan noktalar.
Rumlarin Annan Planını niye imzalamadiklarini anlamiyorum. Guclu devlet yapilari ekonomileri milliyetcilik cizgileri bu faktorler uzun vadede adanin kendi kontrolleri altina girmesine yardimci olacak faktorler ki Annan Plani iki taraftan Rum tezlerine agirlikli dayaniyor. Buna ragmen itiraz ediyorlar. Sebep basit devleti kendilerine ait goruyorlar ve bundan vazgecmiyorlar… Baska bir soru aklima gelmiyor..
Kıbrıs Rum kesiminin Avrupa Birliğine gireceği 1 Mayıs 2004 tarihine kadar Annan Planının görüşmeleri, tartışmaları, incelenmesi ve imzalanması bitirilmeyi ve Kıbrıs’ın bir bütün olarak AB’ye girmesi telaffuz edilmekte, hedeflenmekte ve bunun şart olduğu söylenmektedir.
Bu şartın yerine getirilmesi için öncelikle en erken ve en kısa zamanda hükümetin kurulması gerekmektedir. Hükümet kurulduktan sonra derhal görüşmeler başlamalı, tartışmalar yapılmalı ve gerekli değişiklikler üstünde mutabakata varıldıktan sonra imzalama aşamasına gelinmesi gerekmektedir.
Şimdi bir hesaplama yapalım ve özelde Kıbrıs Türk’ünün, genelde Kıbrıs’ın tümünün kaderini değiştirecek olan bu dönüm tarihine kadar önümüzde gerekli görüşmelerin, tartışmaların ve incelemelerin yapılabileceği sonunda da karşılıklı imzaların atılacağı kaç iş günü var hep beraber görelim.
Bu gün 29 Aralık Pazartesi. Parti Başkanlarının tümü Milletvekili seçilerek KKTC Meclisinde görev aldıklarına göre Sayın Cumhurbaşkanı Meclis içinden bir parti başkanını hükümeti kurmakla görevlendirecektir.
Ertesi gün 30 Aralık, sonra Yılbaşı, sonra 1 Ocak Perşembe ve ilk iş günü 2 Ocak 2004 Cuma; 1 Mayıs’a 119 gün var. Şanslıyız ki Şubat ayı 2004 yılında 29 çekmekte ve söz konusu süreç 1 gün ekstradan kazanmaktadır.
Ben Hükümet kurma işinin çok gecikmeyeceği varsayımından hesaplamalarıma başlayacağım. Cumhurbaşkanından Hükümeti kurmak görevi alan Parti başkanımızın diğer parti başkanları ile hemen görüşmelere başladığını ve her gün 1 Parti Başkanı ile görüştükten sonra konuyu aynı gün partisinin MYK’sına götürdüğünü, yeni stratejiler belirleyip kararlar aldığını ve diğer bir parti başkanı ile ertesi gün görüşme yaptığını varsayıyorum ve 3 tur sonra belli bir mutabakatı sağladıktan sonra hemen ve derhal hükümeti oluşturduğunu düşünüyorum. Bu durumda diğer parti başkanlarına hükümet kurma şansı dahi verilmeden bu parti başkanımız en kısa zamanda hükümetini kağıt üstünde oluşturmuş bulunmaktadır. Geçen gün sayısı 3 tur x 3 Parti başkanı = 9 gün. Geriye kalan gün sayısı 110.
1 Mayıs 2004 tarihine kadar olan süreç içindeki Cumartesi ve Pazar günleri, Parti başkanları ile yapılan görüşmeler sürecindeki hafta sonları dikkate alınmadan, toplam olarak 32 gün. Geriye kalan gün sayısı 78.
1 Ocak – 1 Mayıs 2004 tarihleri arasındaki Kıbrıs’lı Rumların resmi ve dini tatil günleri toplamı 6 gün, (1 tanesi Pazar gününe rast gelmektedir), Türklerin tatil günleri toplamı 9 gün, (2 tanesi hafta sonuna rast gelmektedir), karşılıklı toplam tatil günleri sayısı 12 gün. Geriye kalan gün sayısı 66.
Hükümeti kuran parti başkanının listesini oluşturması, Cumhurbaşkanına sunması, Cumhurbaşkanının kabulü, Hükümet Programının Mecliste okunması ve 48 saat sonra oylanmasının olabilecek en erken süreci 12 gündür. Geriye kalan gün sayısı 54.
En iyi ve ideal koşullardan sonra gelinen bu durumda, Annan planını tartışmak, eksiklerini tespit etmek, tarafların kendi içlerinde son durumu tekrar tartışması ve en sonunda Rum ile Türk taraflarının karşılıklı mutabakata varmaları için sadece ve sadece 54 gün kalmaktadır.
Parlamenter takvimde 54 gün, bırakın Annan Planı gibi özelde Kıbrıs Türk’ünün, genelde Kıbrıs’ın tümünün kaderini değiştirecek olan bir plan üzerinde anlaşmayı, her hangi bir yasada son derece basit bir tadilatın yapılması için bile yeterli değildir.
Bence 1 Mayıs 2004 son günü uzatılmalıdır. Önümüzdeki çok kısıtlı süreç içinde bu planı tartışmak ve imzalamak olanaksızdır.
